BuddyBold

Week tegen Eenzaamheid 2021

De Week Tegen Eenzaamheid. Begin oktober 2021 zijn door de organisatie, Één tegen Eenzaamheid, allerlei activiteiten georganiseerd in verschillende gemeenten om mensen die eenzaam zijn bij elkaar te laten komen en met elkaar te verbinden.


De Week Tegen Eenzaamheid moet, naast dat het een gezellige week vol activiteiten is, de mensen laten beseffen dat er in Nederland nog altijd veel eenzame mensen zijn. Deze mensen zijn er van alle leeftijdsgroepen en dus niet alleen ouderen, waar mensen al snel aan denken als het over eenzaamheid gaat. Volgens cijfers van het CBS in 2019 ervaarde 9% van de 15-plussers en 9% van de 75-plussers sterke eenzaamheid.

Hoogleraar humanistiek en sociale weerbaarheid Anja Machielse werkt samen met Één Tegen Eenzaamheid en geeft deze week lezingen over eenzaamheid. Zij wil ook graag benadrukken dat er verschillende vormen van eenzaamheid zijn en dat er niet maar één manier is om eenzaamheid tegen te gaan.

Een organisatie die onder andere eenzaamheid wil tegengaan is BuddyBold. Hierbij worden jongeren en senioren aan elkaar gekoppeld als buddy. Dit om de mantelzorger van de senior te ontzorgen voor een paar uur. Ze doen samen activiteiten en zo kunnen ouderen die wat minder mobiel zijn of net wat meer hulp nodig hebben, doen wat ze altijd al deden. Arjan Kat heeft buddy Ryan Glim. Zij vinden de Week Tegen Eenzaamheid dan ook een goede zaak.

Credits en video credits: Noya Geurts Tijhuis / School voor Journalistiek: Studio Vrijdag


Elske Doets - BuddyBold

BuddyBold en Elske Doets in 'De Zorg Podcast'

Elske Doets, eigenaar en directeur van Doets Reizen, begon in 2020 haar start-up in de zorg uit te rollen: BuddyBold. Een onderneming waarin senioren en junioren samen worden gebracht. Dubbele winst, immers: de senioren blijven langer vitaal en ervaren minder eenzaamheid. En de jongeren hebben een leuke job waarbij ze leren van de levenservaring van senioren! We spraken Elske over haar ervaringen in het huidige zorglandschap. Omdat Elske jaarlijks ook de Young Lady Business Academy leidt en daarbij jonge vrouwen stimuleert voor zichzelf op te komen, heeft ze ook interessante lessen voor zorgprofessionals.  Via deze podcast krijg je dan ook een heel nuttig inkijkje in hoe het is om in de zorg te werken. Ken je iemand die in de zorg wil gaan werken of werk je zelf in de zorg en ben je benieuwd wat er allemaal mogelijk is? Laat je dan inspireren door de verhalen die in deze podcast verteld worden.

Podcast aflevering


Buddybold 1 jaar bezig leven te brengen waar eentonigheid dreigt!

Week Tegen De Eenzaamheid zou aanmoediging moeten zijn eenzame personen echt ‘te zien’

Toeval of niet? Het 1-jarig jubileum van BuddyBold valt dit jaar in De Week Tegen De Eenzaamheid. Precies op het moment dat de samenleving herinnerd wordt aan alle senioren en overige burgers die hun wereld – tegen hun wil – steeds kleiner zien worden, vieren we bij BuddyBold dat we exact 1 jaar bezig zijn dit verschijnsel tegen te gaan. Door een jongere Buddy te koppelen aan een senior of door isolement bedreigde persoon, zorgen wij dat de gevreesde afslag naar betekenisloosheid, naar zitten-achter-de-begonia’s, niet genomen hoeft te worden. En vergrijzing niet als consequentie hoeft te hebben dat de samenleving gedeeltelijk in een coma terechtkomt.

Immers, het échte gevaar dat voor iedereen – jong en oud – op de loer ligt, is dat we om welke reden dan ook in een positie terechtkomen waarin we er niet meer toe doen. We geen nieuwe mensen meer tegenkomen. Daardoor niet meer verrast worden. En alleen nog ademhalen omdat onze lichaamsfuncties nog door functioneren. Het is de missie van BuddyBold om dit soort situaties, dit afglijden, te allen tijde te voorkomen.

Hoewel onze missie op brede sympathie vanuit de samenleving en de zorgsector kan rekenen, is De Week Tegen De Eenzaamheid wellicht een goede gelegenheid nog eens te benadrukken dat het zien van mensen, of het deelnemen aan activiteiten, in zichzelf geen garantie is voor het doorbreken van die eenzaamheid. Ook het zien van familie of het meedoen aan een spel of gesprek kan dermate voorspelbaar van aard zijn, dat de cirkel gesloten blijft. En iemands persoonlijke wereld klein blijft omdat er van een werkelijke ‘ontmoeting’ of ‘belevenis’ geen sprake is.

BuddyBold gelooft daarom in onvoorwaardelijke aandacht, dat wil zeggen: in door oprechte interesse gedreven ontmoetingen, waarin de Buddy de cliënt echt probeert ‘te zien’. En er dus ‘echte’ gesprekken plaatsvinden in plaats van dat er een bepaalde hoeveelheid tijd wordt volgepraat.
Gelukkig hebben we na 1 jaar al legio matches (duo’s) tot stand gebracht, die aantonen dat cliënt én Buddy elkaar een fijner, gevarieerder en sociaal actiever leven kunnen geven. Ja, je hoort het goed: ook onze Buddy’s zijn enthousiast. Zij roemen het bedaarde tempo en de rust, die ze bij hun cliënten vaak hervinden. En hoe hun wekelijkse Buddybezoek een welkome afwisseling kan zijn van de dagelijkse drukte.

Een prachtige win-win, dus.

Hopelijk kunnen we met BuddyBold het ‘verlies aan betekenis’ ook in ons tweede jaar voor zoveel mogelijk mensen voorkomen. En talloze sprankelende momenten bezorgen bij degenen die hun wereld noodgedwongen kleiner zien worden.


Univé over BuddyBold: “Wij halen ouderen achter de geraniums vandaan – letterlijk en figuurlijk”

Nederland vergrijst. Mensen worden steeds ouder en dat merken we in de maatschappij. Elske Doets, Zakenvrouw van het Jaar (2017) en eigenaar en directeur van Doets Reizen, richtte vorig jaar BuddyBold op. Een sociale onderneming die jonge(re) buddies koppelt aan ouderen die nog thuis of in een zorginstelling wonen. BuddyBold is er niet voor zorg, maar voor sociale interactie. 

Levensvreugde – net als in Intouchables

“We dagen ouderen uit en brengen weer een sprankeling terug in hun leven. Eenzaamheid bestrijden vind ik heftig klinken, maar het gaat erom dat ouderen weer in beweging komen en verrast worden,” legt Doets uit.

Ouderen zeggen zelf vaak dat ze niet eenzaam zijn omdat hun kinderen op bezoek komen. Maar volgens Doets voegt een buddy óók iets moois toe als ouderen zich niet alleen voelen. “BuddyBold is er voor het brengen van nieuwe levensvreugde. De film Intouchables is een mooi voorbeeld van waar we naar streven.”

Een gat in de maatschappij

Het idee voor BuddyBold ontstond tijdens Doets’ succesvolle Young Lady Business Academy, een traject van één week voor vrouwen tussen 15 en 24, die erop gericht is om hen in de toekomst in sleutelposities te krijgen op de arbeidsmarkt. “Het valt mij op dat veel deelnemers niet bezig zijn met het vinden van een gat in de markt, maar zoeken naar een gat in de maatschappij. Ze denken na over het klimaat, ongelijkheid, vergrijzing en andere belangrijke thema’s.”

Een van de deelnemers, Emma Dekker uit Egmond aan den Hoef, liet Doets vorig jaar een filmpje zien van een mevrouw die alleen woont en vertelde dat ze soms de hele dag haar eigen stem niet hoort. “Dat vond ik heel erg. Hier moet ik iets mee, dacht ik.”

En zo werd in oktober 2020 BuddyBold geboren. “Ik koos voor deze naam omdat ik door middel van een buddy de stoutmoedigheid (boldness) wil terugbrengen in het leven van ouderen. Emma is overigens een van de co-initiators en ik hoop dat ze na haar studie ooit CEO wil worden.”

Kijken naar de ‘mens’, niet naar de patiënt

Elf maanden na dato gaat het BuddyBold voor de wind, na een uitdagende start. Doets richtte BuddyBold op toen de tweede coronagolf zijn intrede deed. “Ouderen waren kwetsbaar en nog niet gevaccineerd. Daardoor kwam het langzaam op gang,” blikt Doets terug.

Daarnaast was Doets het gewend om snel zaken te doen, maar in de zorgsector ligt dit tempo laag. Daar moest ik aan wennen. Want waarom zou je een half jaar wachten met iets waar ouderen ontzettend blij van worden?”

Desondanks waren er zorgbestuurders die het concept van BuddyBold snel omarmden. Zij realiseerden zich dat ze ouderen in de zorg puur als patiënten zien, vertelt Doets. “Zorgmedewerkers houden zich vooral bezig met de diagnose en het behandelplan. Buddies hebben alle tijd om aandacht te besteden aan de ‘mens’ in de ouderen.”

Inmiddels zijn er honderd matches tussen ouderen en buddies. BuddyBold zit nog in de startup-fase, maar volgens Doets groeit de sociale onderneming nu flink. “Uiteindelijk wil ik BuddyBold internationaal uitrollen, want ook in andere Europese landen is hier behoefte aan.”

Sprankeling en een frisse wind

BuddyBold heeft zijn waarde al lang en breed bewezen. In onder andere de thuiszorg wordt noodgedwongen gewerkt met ‘zorgminuten’. Een wijkverpleegkundige moet in acht minuten een steunkous bij iemand aantrekken. Dat is soms het enige bezoek dat iemand op een dag krijgt. Tijd voor een uitgebreid praatje is er niet. “Daarom is BuddyBold zo belangrijk. Wij vullen een gat dat is ontstaan door marktwerking in de zorg,” legt Doets uit.

Doets werkt samen met een antropoloog, die onderzoek doet naar ouderen over de hele wereld. Uit diens onderzoek blijkt dat Nederland uniek is in het feit dat we op een gegeven moment ‘besluiten’ dat ouderen niet meer van waarde kunnen zijn in de maatschappij.

“In heel veel andere landen doen ouderen nog mee. Langzamer, maar dat maakt niet uit. Ze blijven onderdeel van de samenleving en genieten van sociale interactie. In Nederland worden ouderen weggestopt. Met BuddyBold halen we ze achter de geraniums vandaan – letterlijk en figuurlijk.”

En dat levert hartverwarmende verhalen op, onder andere van Doets zelf, die ook buddy is. “Een vrouw van 95 was al jaren niet meer in een winkel geweest. We zijn samen naar een tuincentrum gegaan en toen kon ze weer allerlei bloemen en planten aanraken. Dat had ze ontzettend gemist.” Ook was Doets buddy van een man van 101. “Hij ging zich scheren en trok een overhemd aan als ik langskwam. Anders zou hij dat niet meer doen. Die sprankeling, dát is wat ik wil creëren.”

Een andere buddy is een keer gaan fietsen met een vrouw van 95. Ze had haar hele leven gefietst en kon dat nu zelf niet meer. “Ze zijn naar Egmond gegaan en dat vond ze fantastisch. Buddies zorgen voor een frisse wind.”

Blij zijn met de kleine dingen

Volgens Doets zijn deze ervaringen ook voor de buddies enorm waardevol. “Hoe ik het zelf ervaar, is dat alles even wordt stilgezet. Je laat tijdelijk je eigen projecten vallen en leeft even in een ander tempo.”

Een andere eyeopener voor veel buddies is dat ouderen vroeger veel minder keuzemogelijkheden hadden. “Buddies zien dankzij de ouderen in hoe blij je kunt zijn met iets kleins. Een tijdje geleden vroeg ik aan die man van 101 of hij op vrijdagmiddag een biertje wilde drinken op het terras. Hij zei: ‘Nee, ik wil gewoon bloemen voelen. Dat is voor mij genoeg.’”

Geschreven door Robin Pusch | Fotografie: Nienke Oort
Bron: Univé Noord-Holland


Elske Doets over BuddyBold in een podcast van Care & Career

Young Lady Demi Jongejan bespreekt in haar podcast Care & Career alles over zorg, ambitie en succes.

Deze keer gaat ze in gesprek met succesvol zakenvrouw Elske Doets. Elske is al 20 jaar ondernemer op het gebied van reizen met haar eigen bedrijf Doets Reizen. Daarnaast werd ze in 2017 uitgeroepen tot zakenvrouw van het jaar. Deze benoeming heeft geleid tot het ontstaan van de Young Lady Business Academy, waarbij Elske jonge ambitieuze vrouwen klaarstoomt om op te klimmen.

Wanneer de Corona crisis de reiswereld hard raakte, besloot Elske niet stil te zitten en richtte zij BuddyBold op. Een start-up in de zorg waarmee ze jongeren aan ouderen koppelt om zo eenzaamheid te verkleinen.

In deze podcast gaan Demi en Elske in gesprek over ondernemerschap, het belang van het leveren van een maatschappelijke bijdrage en waarom je volgens Elske buiten de lijntjes moet kleuren.

Veel luisterplezier!

https://open.spotify.com/episode/22AmuFIdz7TeRTDhDUXbMD?si=43PBv1LjSX2mBT_urHtogQ&dl_branch=1

 

 

 

 

 


Interview met Buddy Hans

‘BUDDY ZIJN IS POSITIEVE ZORG, VOOR DE SENIOR, MAAR ÓÓK VOOR JEZELF…’

Journalist en schrijver Hans van Willigenburg (57) is sinds anderhalve maand Buddy van Nelly van Herk (82) in Bleiswijk. Hij vindt het Buddy zijn een verrijking voor zijn leven en moedigt leeftijdgenoten aan om eenzelfde stap te zetten. ‘Elke keer is als bij Nelly ben, maak ik verschil. In mijn werkzame leven is dat gevoel er lang niet altijd.’  

Waarom ben jij Buddy geworden?

Omdat ik zelf al vaak denk dat het leven veel te snel gaat. En me aan het einde van de dag afvraag: sta ik wel genoeg stil bij hoe bijzonder alles is? Mijn ervaring is dat je bij senioren makkelijker in een lagere versnelling terechtkomt. Dat vind ik prettig. En senioren zelf ook.

Omgaan met senioren als welkome onthaasting. Werkt het zo?

Voor mij wel. Ik moet erbij zeggen dat ik het geluk heb dat Nelly een hele fijne senior is. Net als ik houdt zij van een goed gesprek. We praten over van alles. Onder meer over het verdriet dat haar man is overleden. Over hoeveel ze hem nog dagelijks mist. Maar ook veel over luchtiger zaken: sport, politiek en het leven in de breedste zin van het woord. En wat ook fijn is: mijn werktijden zijn volledig flexibel en met Nelly - waar ik op een vast tijdstip langs ga - heb ik elke week een ankerpunt.

Hoe ging de kennismaking? Je bent tóch vreemden voor elkaar, aan het allereerste begin…

Het eerste wat Nelly zei toen ik naar binnen liep en met haar kennismaakte: ‘Van mij hoeft dit allemaal niet. Ik heb niemand nodig.’ Op een koppige toon.

Hoe reageerde je daarop?

Niet. Ik zei dat ik graag thee wilde en heb haar gevraagd waar ik mocht gaan zitten. Een kwartier later zei ze: ‘Je bent een open man. Lekker spraakzaam. Daar houd ik van.’ Toen was het ijs al zo’n beetje gebroken.

Hoe verklaar je die snelle draai?

Trots. Niemand geeft graag openlijk toe iets te missen in het leven. Dan leid je gezichtsverlies. Maar dat is slechts buitenkant. Toen zich vervolgens een geïnteresseerd gesprek tussen ons ontwikkelde, vergat Nelly de buitenkant al snel. En begon ze honderduit over zichzelf te vertellen.

Is Buddy zijn een vorm hulpverlening? Of zie jij dat anders?

Maakt dat wat uit? Volgens mij draait het bij BuddyBold om het groter maken van je wereld. Mijn wereld wordt groter omdat ik met Nelly gesprekken voer die, anders dan in mijn werk, nergens toe hoeven te leiden. Nelly’s wereld wordt groter omdat ze via mij allerlei dingen hoort waar ze anders geen weet van zou hebben.

Welke dingen?

Om maar wat te noemen: wat ik verdien als ik een verhaal schrijf voor een krant of tijdschrift. Of welke BN-ers ik ooit heb geïnterviewd. Ik zit namelijk in de journalistiek.

Wat heeft Nelly eraan om dat te weten?

In dit geval gaat het nou nét niet om het nut, maar om het veelgebruikte woord ‘verbinding’. Interesse hebben in elkaar. Daar leeft ieder mens van op. Ikzelf net zo goed. Aandacht is een leeftijdloos geneesmiddel. Als journalist maak ik dagelijks mee hoe prikkelend een gesprek kan zijn.

Als alles zo voor de hand ligt, zoals jij doet voorkomen: waarom bestaat BuddyBold dan al niet veel langer?

Hele goeie vraag. Ik denk dat we aan het begin staan van een andere, veel positievere benadering van zorg. We gaan meer kijken naar wat iemand nog wél kan, in plaats van: wat gaat niet meer? Neem Nelly. Ze kan moeilijk lopen. En ondanks haar fantastische familie en fijne buren dreigt haar wereld, puur door de rolstoel, kleiner en voorspelbaarder te worden. Terwijl ze geestelijk nog zo pienter is als wat. Dus wat doe ik? Ik vraag haar het hemd van het lijf. En als het even kan ga ik met haar in de rolstoel naar buiten. Heerlijk toch?

Critici zeggen: dat hoort een bedrijf niet te doen, dat zijn taken voor de familie.    

Ik snap die kritiek. Ik weet ook als geen ander dat een goede familieband belangrijk is, maar ook weer niet zaligmakend. Hoewel ik elke avond met mijn 96-jarige vader bel en elke zondag bij hem langs ga, en dat een warm en goed gevoel geeft, zie je elkaar zó vaak en ken je elkaar zó goed dat je elkaar nauwelijks meer iets nieuws te vertellen hebt. Voor een Buddy is dat veel makkelijker. Juist omdat je meer afstand tot elkaar hebt.

Voor elke senior met een krimpende leefwereld zou een Buddy volgens jou een uitkomst zijn?

Eens. De wereld zou een stuk mooier zijn als bijvoorbeeld meer mensen van mijn leeftijd, vijftigers dus, zouden ontdekken wat een rijkdom het is om Buddy te zijn. En op die manier senioren, en zichzelf, nieuwe inspiratie en levenslust geven.

Iedereen Buddy?

Ach, iedereen… Ik weet niet of het daar om gaat. Wat ik wél weet: elk mens heeft behoefte aan nieuwe verhalen en oprechte ontmoetingen. Zeker senioren die langzaam geïsoleerd raken. Voor die groeiende groep vind ik BuddyBold echt een fantastisch initiatief, dat ik van harte ondersteun door nu zelf Buddy te zijn.


Een Tegen Eenzaamheid: Interview met Noa, buddy van BuddyBold

Noa gaat als buddy op bezoek bij Joop.

Noa gunt het elk mens om gewaardeerd en gekoesterd te worden. Vandaar dat ze zich als buddy aanmeldde bij BuddyBold en nu wekelijks op bezoek gaat bij Joop.

Noa’s hart klopt voor de zorg. Ze doet dan ook een zorgopleiding bij een ROC. “Ik zocht een manier om oudere mensen te helpen. In een land als Nederland verwacht je niet dat mensen tegen hun wil geïsoleerd raken. Dat zou niet moeten mogen”, zegt Noa. Daarom wil ze daar wat aan doen. “Als je met een relatief kleine inspanning een medemens gelukkiger kan maken, hoef je daar niet lang over na te denken. Ik niet, tenminste.”

BuddyBold

BuddyBold is een non-profitorganisatie die jongeren als buddy koppelt aan ouderen die wel wat aanspraak kunnen gebruiken. De buddy’s gaan samen met de ouderen eten, naar buiten, ritjes maken, muziek maken, schaken, alles is naar wens in te vullen. Senioren hebben zo meer persoonlijk contact en junioren hebben een leerzame bijbaan. Want in tegenstelling tot veel andere initiatieven, is BuddyBold voor de senior niet gratis. De jongeren krijgen een vrijwilligersvergoeding. Dat maakt het wat minder vrijblijvend voor de deelnemers.

Geïsoleerd

BuddyBold koppelde Noa aan Joop. Door een samenloop van omstandigheden – corona, thuiswerken, gestrande relatie, zoon uithuizig, medische klachten – was hij steeds meer geïsoleerd geraakt. Ondanks dat hij nog fulltime werkt, begon het hem op te vallen dat hij weinig mensen meer zag. Daar wilde hij wat aan doen en stootte op internet op BuddyBold.

Herkenning

Hoe is Joop? Noa: “Hij is een lieve man. Hij zit vol verhalen, over muziek bijvoorbeeld en over zijn zoon. Hij heeft best veel meegemaakt. En durft open over zijn gevoelens te praten. Zoals dat hij een hele goede band heeft met zijn zus. Maar dat hij haar door omstandigheden een paar jaar niet zag. Over dat gemis is hij dan openhartig. En aangezien ik zelf ook een innige band met mijn zus heb, herken ik die emotie.”

Sushi

Wat ze doen, hangt er maar net vanaf waar ze zin in hebben. Boodschappen of spelletjes. En daar praten ze dan bij. Noa: “Dat is het belangrijkste. We doen niet aan afspraken of planningen. Al hebben we besloten binnenkort samen sushi te gaan maken En als Joop de smaak te pakken krijgt, gaat hij misschien wel op kookcursus, zegt hij.”

 

Bron: Een Tegen Eenzaamheid 


BuddyBold brengt senior en junior samen

Jongeren die hun bed niet uitkomen voor maatschappelijke bijdrage aan de samenleving? Veel te kort door de bocht, vinden ze bij BuddyBold. BuddyBold is een initiatief dat jongeren als buddy koppelt aan ouderen die wel wat aanspraak kunnen gebruiken. In tegenstelling tot veel initiatieven is BuddyBold niet geheel gratis en mogelijk zit daar juist het succes!

We ontmoeten Emma (18) in de receptie van verzorgingshuis Westerhout in Alkmaar. Emma is de buddy van Herman (66). Hij heeft een half jaar geleden een herseninfarct gekregen en is nu halfzijdig verlamd. Samen met Emma lopen we naar de kamer van Herman, wiens gezicht direct opklaart als hij Emma ziet aankomen. ‘Hey! Ben je daar? Gezellig!’

Buddy Emma

Emma is een vlotte jonge meid. Werken in de supermarkt heeft ze geprobeerd maar veel meer dan een zakcentje aan het eind van de maand bracht het haar niet. Een vriendin vertelde haar over het nieuwe initiatief BuddyBold. Een maatje worden van een ouder iemand, iets bijdragen aan de maatschappij en nog iets verdienen ook! Emma’s interesse was gewekt.

Een baan met betekenis

‘Ik geloof dat ik iets wilde betekenen voor iemand. Mijn moeder en zussen werken allemaal in de zorg; misschien helpt dat ook. Ik was enthousiast toen ik van BuddyBold hoorde en besloot mij aan te melden’, vertelt Emma.

In eerste instantie werd Emma gekoppeld aan een dame met dementie. ‘Dat vond ik best pittig. Ik kon niet echt een gesprek met haar voeren en dat vond ik lastig. Toen ik op een middag bij haar vandaan kwam, zei de begeleidster vanuit BuddyBold dat de buddy van Herman niet was komen opdagen. Of ik misschien even kennis wilde maken. Dat wilde ik wel en dat was direct leuk en gezellig. Herman is verlamd, maar je kunt heerlijk met hem kletsen’, vertelt ze enthousiast.

Senior Herman

Ondanks zijn situatie, blijft Herman opvallend positief. En dat maakt hem een aangenaam gezelschap voor Emma. ‘Ik ben heel blij met Emma. Laten we wel wezen; ik zit hier voornamelijk tussen mensen die ouder zijn dan 80. Ik heb een andere belevingswereld dan de meeste bewoners hier en dat maakt het soms wel eenzaam’, zegt Herman eerlijk.

Hij vervolgt: ‘Daarom ben ik echt blij met zo’n spontane meid als Emma. Ik vind het ook oprecht leuk dat ze zo jong is; ze is van een generatie die ik eigenlijk niet zo goed ken. Ik vind het ontzettend leuk om met haar op te trekken.’

Op haar beurt vindt Emma het ook weer heel leuk om tijd doro te brengen met Herman. ‘Ik ben onder de indruk van zijn veerbaarheid. Hij heeft zoveel meegemaakt en ondanks alles blijft hij positief in het leven staan. Dat vind ik super knap en daar kan ik een hoop van leren’, zegt ze serieus.

Tabletles van z’n Buddy

Emma komt eens per week een uurtje bij Herman op bezoek. De eerste paar keer heeft ze hem een beetje wegwijs gemaakt op zijn tablet. ‘Ik ben een complete digibeet’, zegt Herman. ‘Ik ben altijd chefkok geweest en had nooit iets met digitale apparaten. Een mobieltje? Ik weet eigenlijk niet hoe hij werkt’, lacht Herman hard.

Vanmorgen gaan ze er voor het eerst samen op uit, even naar buiten. ‘Kun je wel een rolstoel duwen?’, vraagt Herman. ‘Tuurlijk wel’, zegt Emma enthousiast. ‘Mooi, dan kunnen we even flink gaan racen’, zegt Herman vrolijk. En hop! Weg zijn ze. Het is een leuk stel samen.

Vergoeding

Herman krijgt buddy Emma nu vanuit Westerhout vergoed, maar hij hoopt dat hij binnen afzienbare tijd naar huis mag en hoopt daar door te gaan met BuddyBold. ‘Dan moet ik het uit mijn eigen zak betalen, maar dat heb ik er voor over’, zegt hij. Herman heeft twee zussen en de zus waar hij de beste band mee heeft, woont op Ameland. Zij kan dus helaas niet zo vaak op bezoek komen.

Emma hoopt ondertussen dat ze mogelijk nog een aantal leuke senioren toegewezen krijgt. ‘Ik ben net begonnen aan een nieuwe opleiding, maar ik zou het wel leuk vinden als ik dit erbij kan blijven doen. Mijn vrienden vinden het ook wel cool; ik heb al twee vriendinnen die zich ook hebben aangemeld’, zegt ze.

Emma en Herman zijn in elk geval zeer enthousiast over het nieuwe initiatief BuddyBold.

Over BuddyBold

Het doel van Buddybold senioren persoonlijk contact te bezorgen en de junioren een leerzame bijbaan.

De senior kan zich aanmelden en koopt een strippenkaart van €25,-. Daarvoor krijgt de senior een intakegesprek, een matchmaking met een buddy en 3 keer een bezoek van z’n buddy. Als het goed klikt, kan er een abonnement van €40,- per maand worden afgesloten.

De junior krijgt netto €7,50 per bezoek van een uur en gaat daarmee wel een verbintenis aan met zijn of haar senior.

Bij wederzijde goedvinden kan de bezoekduur worden uitgebreid. Daar zijn dan weer aanvullende abonnementen voor. Vanwege het feit dat er kosten en een vergoeding aan dit initiatief gekoppeld zijn, is BuddyBold een iets minder vrijblijvend initiatief en dat lijkt te werken.

 

Door: Nienke Oort

Bron: Waardigheid en Trots


BuddyBold in NH Nieuws

Van topondernemer naar seniorenbuddy: Elske Doets strijdt tegen vereenzaming

 

De druk op de zorg is enorm groot. Om die druk enigszins te verzachten, is de Bergense zakenvrouw Elske Doets met het initiatief BuddyBold gestart. Hierin matcht ze jongeren met ouderen. "De vergrijzing blijft toenemen, net als de druk op de zorg. Sommige senioren verpieteren achter de geraniums. Door ze in contact te brengen met jongeren, snijdt het mes aan twee kanten", vertelt Elske Doets.

"De aanleiding om BuddyBold te starten komt van een van mijn 'Young Ladies', Emma Dekker. Die is nu negentien en studeert in Rotterdam. Daar heeft ze onderzoek gedaan of zorgrobots effectief zijn in de bestrijding van eenzaamheid bij ouderen", legt Elske Doets uit.

"Daar kwam uit dat zorgrobots goed zijn om je te herinneren je pilletje in te nemen, maar dat  menselijk contact toch echt het allerbelangrijkst is. Dat triggerde mij, helemaal toen Emma vertelde over een oudere vrouw die haar zei: 'Ik heb de hele dag mijn eigen stem niet gehoord'. Emma is mijn inspiratie en heel nauw betrokken bij BuddyBold."

"Het belangrijkst is dat er een sprankeling komt bij zowel de oudere als de jongere"

"Door betekenisvolle aandacht te geven: naar buiten te gaan, iets te knutselen, een spelletje te doen, worden er prikkels gecreëerd die er hopelijk toe leiden dat het welzijn van senioren toeneemt. Het belangrijkst is dat er een sprankeling komt bij zowel de oudere en de jongere."

'Eenzaamheid wordt niet opgelost'

Toch lost het BuddyBold project volgens Theo van Tilburg hoogleraar Sociologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam niet de eenzaamheid bij ouderen op. "Een buddy project, zoals dit project, kan behulpzaam zijn, maar wat we weten is dat het effect heel klein is. Leuk, maar eenzaamheid wordt niet opgelost." "Dat heeft ermee te maken dat dit soort projecten passief geactiveerd worden. Ouderen worden eventjes meegenomen, maar het is niet zo dat ouderen er zelf daarna mee aan de slag kunnen", legt Van Tilburg uit. Het kan even het gevoel geven aan de ouderen: 'Ik ben het waard om mee om te gaan'. Maar als je kijkt naar eenzaamheid, heb je een diepere vertrouwensband met iemand nodig en die wordt meestal niet gerealiseerd. Het is vaak te kortstondig."

"Bezoek is het lichtpuntje in de week"

Bij beschermd wonen complex BuitenZorg van AristoZorg in Zuid-Scharwoude wordt al enige tijd gebruik gemaakt van de buddy's. "Bezoek is het lichtpuntje in de week", zegt locatie-manager Gea Klercq. "Oud en jong samen, dan gebeurt er altijd wat."

"Ik wil BuddyBold in heel Europa uitrollen"

De 'Bold' in BuddyBold staat voor 'stoutmoedig'. Doets wil namelijk met dit ideële bedrijf Europa in. "Vergrijzing speelt overal. In oktober zijn we de pilot gestart in de regio Alkmaar. Inmiddels zijn er honderd buddy's actief in Nederland, en wil ik het verder uitrollen." BuddyBold is niet gratis. Een oudere of hun familie kan een buddy inhuren. "De buddy krijgt een vrijwilligers- en onkostenvergoeding", verklaart Doets. "Wij als organisatie dekken alleen de kosten af. Wij willen geen geld verdienen, maar een maatschappelijk probleem oplossen."

Bron: https://www.nhnieuws.nl/nieuws/287424/van-topondernemer-naar-seniorenbuddy-elske-doets-strijdt-tegen-vereenzaming


Interview met Buddy Elske

ALS BUDDY WORDT JE EEN NIEUW, LEUKER PERSOON’

V: Behalve oprichter van BuddyBold ben je sinds kort ook zelf Buddy. Waarom heb je die stap gezet?
A: Heel simpel. Omdat ik als oprichter van BuddyBold, maar ook als privépersoon, wil weten wat het betekent om Buddy te zijn. Wat doet het met de senior? En wat doet het met mij? Omdat ik van nature ondernemend ben en houd van snel schakelen, is Buddy worden in mijn geval allesbehalve een logische stap. Het is een sprong uit mijn zogenaamde ‘comfort zone’.

V: Hoe bevalt die sprong?
A: Het contact met senioren verrijkt mijn leven, en, als ik de senioren mag geloven, worden zij op hun beurt ook blij van mijn bezoek. Dat is de kortst mogelijke samenvatting.

V: Waar word je zelf blij van?
A: Zonder er iets speciaals voor te doen, zorgen senioren dat je anders naar jezelf gaat kijken. Dat vind ik al een geweldig cadeau.

V: Hoe werkt dat precies?
A: Senioren brengen je als vanzelf in een andere sfeer, een ander ritme. Alles wat jij belangrijk vindt, waar je agenda door wordt bepaald en het overgrote deel van je gedachten aan gewijd zijn, verdwijnt naar de achtergrond. Dat gaat vanzelf. Opeens praat je over niet essentiële dingen: over het weer, bijvoorbeeld, of over vroeger of wat diegene die dag gedaan heeft. Heerlijk. Door dat soort  gesprekken wordt je op slag – dat is tenminste mijn ervaring – een lichtere versie van jezelf.

V: Dus Buddy worden is heilzaam?
A: Ik durf dat niet voor anderen in te vullen. Maar voor mij zeker, ja.

V: En wat krijg je ‘terug’ van de senioren?
A: Ontzettend veel dankbaarheid. Vaak zijn het ontbijt en de lunch hun ‘hoogtepunten’ van de dag. Je snapt: daar kan wel wat bij. Dus als ze bezoek krijgen van iemand die vriendelijk is, belangstelling toont en vragen stelt, zijn ze vaak, alleen al daarmee, enorm verguld.

V: Hoe kan het dat iets zó vanzelfsprekends als een fijn gesprek iets zó bijzonders is geworden in een welvaartsstaat als Nederland?
A: Dat is een lang verhaal. Maar als je weet dat veel zorgprofessionals met ‘zorgminuten’ werken en dat die ‘zorgminuten’ nuttig, ofwel functioneel, besteed moeten worden, ga je al snel begrijpen dat efficiency de boventoon voert en het echte contact erbij inschiet. Je kunt niet zeggen: die of die is de schuld. Maar een trieste eindbalans is het wel.

V: En BuddyBold gaat dat gebrek aan echt contact herstellen?
A: Dat is onze missie, inderdaad. Vandaar ons motto “Echt contact is zuurstof”.

V: Wat zijn mooie momenten met senioren, die je nu al kunt delen?
A: Ik ben een tijdje Buddy geweest van een 101-jarige man. Hij is hovenier geweest en had een enorme liefde voor de natuur. Omdat hij slechtziend was, heb ik met hem tijdens het wandelen  zoveel mogelijk bloemen en planten laten voelen. En als we er niet bij konden komen, plukte ik ze voor hem. Hij genoot er intens van de stelen, de takjes en de bladeren met zijn vingers te betasten. Behandelde het als fluweel. En bloeide daar zichtbaar van op.

V: En jij ook?
A: Natuurlijk! Het is toch fijn om iemand van die leeftijd nog zó op een zintuiglijke manier te zien genieten?

V: Inmiddels ben je Buddy van een vrouw. Hoe is dat?
A: Ook een avontuur. Ze praat honderduit. Over haar geloof. Over de bijbel. En hoe ze de geloofsregels tijdens haar leven niet altijd even serieus heeft genomen. Bij die laatste bekentenis  lacht ze dan wat ondeugend. Ondertussen zegt ze vaak ‘gezellig’. Toen ik voorstelde om te gaan wandelen, zei ze: ‘Hoeft niet. Ik vind het gezellig om met je te praten.’

V: Prachtig. Maar er zitten toch zeker ook negatieve kanten aan Buddy-zijn?
A: Is geduld hebben negatief? Is jezelf wegcijferen negatief? Je moet bereid zijn senioren veel spreektijd te geven. En aandachtig te luisteren. Dat is zo. Als het jouw uitgangspunt is evenveel te willen praten als de senior zul je teleurgesteld raken. Maar is een uur of twee uur tweede viool spelen niet juist leerzaam? Ik denk het wel.

V: Je zei aan het begin dat je door het contact met senioren anders naar jezelf gaat kijken. Kun je dat illustreren?
A: Op microniveau voel ik mezelf weer een kind als ik bij een senior op bezoek ga. Voorbeeld: als ik om een koekje vraag, is het net of ik weer een meisje van vier ben dat bij moeder een snoepje bietst. Op macroniveau maak je kennis met een hele andere mentaliteit: je leert inzien dat je ontzettend verwend bent, dat je tegenwoordig alles kunt kiezen en er heel veel voor het grijpen ligt terwijl mensen vroeger gevormd werden door schaarste en matigheid. Men was met weinig tevreden. Dat is confronterend. Je denkt: moet ikzelf niet ook wat sneller tevreden zijn?

V: Tot slot. Wat zou je zeggen tegen mensen die aarzelen om Buddy te worden? 
A: Verras jezelf! En meld je aan. Je zult zien dat je een nieuw, leuker persoon wordt vanaf het moment dat je Buddy bent. Dat klinkt haast te positief om waar te zijn. Maar ik heb het nu zelf ervaren en de Buddy’s die ik spreek komen tot dezelfde conclusie. Ze willen niet meer terug. Als Buddy maak je niet alleen de wereld van de senior groter, maar ook je eigen wereld. Dubbele winst, dus. Dat lever je niet graag weer in.